Znaczenie i praktyczne możliwości wykorzystania wyników badań na założonych w drzewostanach dębowych stałych powierzchniach doświadczalnych Schwappacha i Wiedemanna – Małgorzata Dudzińska i Arkadiusz Bruchwald

Małgorzata Dudzińska i Arkadiusz Bruchwald. Instytut Badawczy Leśnictwa, Sękocin Stary 2008, ISBN 978-83-87647-78-0, 100 pp.

Instytut Badawczy Leśnictwa, Sękocin Stary 2008, ISBN 973-83-87647-78-0, 100 pp.
Cena 28,00 19,50 PLN (brutto).

Badania dendrometryczne na stałych powierzchniach doświadczalnych zapoczątkowane zostały w Niemczech w drugiej połowie XIX wieku przez Adama Schwappacha (1851-1932) i kontynuowane przez Eilharda Wiedemanna (1891-1950), który doprowadził liczbę stałych powierzchni do około 1000 w 1945 r.  Po II Wojnie Światowej, w związku ze zmianą granic, część stałych powierzchni badawczych znalazła się na terenie Polski. W chwili obecnej pomiary kontynuowane są przez Instytut Badawczy Leśnictwa na 66 powierzchniach rozmieszczonych na terenie północnej i zachodniej części Polski.

Analiza wyników pomiarów na tych powierzchniach pozwoliła zbudowanie modelu wzrostu dla drzewostanów dębu szypułkowego oraz jego weryfikację. Model wzrostu dla drzewostanów dębowych stanowi integralną część ogólnego modelu wzrostu, przetwarzającego dane dla różnych gatunków drzew, w tym dla drzewostanów mieszanych i różnowiekowych. Niektóre algorytmy tego modelu są już wdrożone do praktyki leśnictwa w metodach przetwarzania danych, uzyskiwanych w inwentaryzacji lasu.

Translate »