O wyzwaniach leśnictwa na IX Sesji Zimowej Szkoły Leśnej

W dniach 14–16 marca 2017 r. odbyła się IX Sesja Zimowej Szkoły Leśnej przy Instytucie Badawczym Leśnictwa, której współorganizatorem była Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych. Tegoroczna edycja nosiła tytuł: „Wyzwania leśnictwa wobec zachodzących zmian w środowisku przyrodniczym, oczekiwań społecznych, uwarunkowań ekonomicznych i prawnych”.

Uczestnicy IX Sesji Zimowej Szkoły Leśnej przy IBL

W Sesji wzięło udział 259 osób reprezentujących Ministerstwo Środowiska, jednostki organizacyjne Lasów Państwowych, ośrodki uniwersyteckie i instytuty badawcze. Spośród gości zagranicznych referaty wygłosili: Camilla Sandström z Uniwersytetu w Umeå (Szwecja), dr Bernhard Wolfslehner, dyrektor Biura Regionalnego Europejskiego Instytutu Leśnego w Wiedniu (Austria), prof. Gerhard Oesten z Instytutu Ekonomiki Leśnictwa Uniwersytetu we Fryburgu (Niemcy), dr Klaus Merker – Prezydent Lasów Dolnej Saksonii (Niemcy), Carsten Wilke z Niemieckiego Towarzystwa Leśnego, Juha Mäkinen, dyrektor ds. komunikacji w Spółce Akcyjnej Metsähallitus (Finlandia).

Obrady 9. edycji Szkoły zostały poprzedzone sygnałami myśliwskimi odegranymi przez zespół AKTEON z SGGW w Warszawie

W Zimowej Szkole Leśnej udział wzięło wielu znamienitych gości, spośród których należy wymienić m.in.: Przewodniczącego Rady Naukowej Leśnictwa i Rady Naukowej IBL prof. dr. hab. Janusza Sowę, dr Monikę Figaj z Departamentu Leśnictwa w Ministerstwie Środowiska, Przewodniczącą Państwowej Rady Ochrony Przyrody prof. dr hab. Wandę Olech-Piasecką, Panią Hannę Kasprowicz z Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska, Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych dr. inż. Konrada Tomaszewskiego, Zastępcę Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych ds. Gospodarki Finansowej oraz Gospodarowania Zasobami Majątkowymi dr. inż. Krzysztofa Janeczko, Zastępcę Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych ds. Rozwoju prof. dr. hab. Tomasza Zawiła-Niedźwieckiego, Dyrektora Centrum Informacyjnego Lasów Państwowych Sławomira Trzaskowskiego, Dyrektora Biura Nasiennictwa Leśnego dr. Leszka Gawrona, Dyrektora Zakładu Informatyki Lasów Państwowych Piotra Smiatacza, Dyrektora Ośrodka Kultury Leśnej w Gołuchowie dr. inż. Benedykta Roźmiarka, Dyrektora Ośrodka Rozwojowo-Wdrożeniowego LP w Bedoniu Tomasza Modlińskiego, Dyrektora Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej dr. inż. Janusza Dawidziuka wraz ze współpracownikami z Zarządu i oddziałów, Wiceprezesa dr. hab. Romana Wójcika oraz Artura Pietrewicza z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Panią Barbarę Tomaszewicz z Departamentu Rolnictwa GUS, Dyrektora Kampinoskiego Parku Narodowego Mirosława Markowskiego i Przewodniczącego Zarządu Głównego SITLiD prof. dr. hab. Piotra Paschalisa-Jakubowicza, Przewodniczącego Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Leśnego prof. dr. hab. Andrzeja Grzywacza. W tegorocznej Sesji uczestniczyli dyrektorzy, zastępcy regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych z całego kraju wraz ze współpracownikami oraz nadleśniczowie i pracownicy ponad 50 nadleśnictw.

Na Sesję przybyli członkowie honorowi Rady Naukowej IBL: prof. dr hab. Alojzy Kowalkowski, prof. dr hab. Tomasz Wodzicki i dr hab. Kazimierz Zajączkowski.

Otwarcia IX Sesji dokonał dyrektor IBL dr hab. Janusz Czerepko, prof. nadzw.

W trakcie trzech dni obrad wygłoszono 21 referatów i 4 doniesienia, w czterech blokach tematycznych:

Blok I: Wyzwania leśnictwa wynikające ze zmian zachodzących w środowisku przyrodniczym;

Blok II: Rola leśnictwa w świetle oczekiwań społecznych;

Blok III: Wyzwania wobec rozwiązań organizacyjno-funkcjonalnych i prawnych gospodarstwa leśnego;

Blok IV: Ekonomiczne uwarunkowania rozwoju leśnictwa.

Dr Monika Figaj z Departamentu Leśnictwa Ministerstwa Środowiska

Referat wprowadzający pt. „Leśnictwo w obliczu globalnych zmian środowiska przyrodniczego” w imieniu Ministra Środowiska, prof. dr. hab. Jana Szyszko, wygłosiła dr Monika Figaj, która podkreśliła najważniejsze funkcje lasów znajdujące odzwierciedlenie w porozumieniach międzynarodowych: Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu, Protokole z Kioto i Porozumieniu Paryskim. Kraje Unii Europejskiej w Nowej Strategii Różnorodności Biologicznej Unii zwracają szczególną uwagę na zwiększenie wkładu rolnictwa i leśnictwa w utrzymanie różnorodności biologicznej. Użytkowanie gruntów, w tym leśnictwo stanowi źródło ok. 12% globalnej emisji dwutlenku węgla i tylko przeciwdziałanie wylesianiu oraz zwiększanie pochłaniania CO2 przez lasy są najefektywniejszą metodą walki ze zmianami klimatu.

Dr inż. Konrad Tomaszewski, Dyrektor Generalny Lasów Państwowych

Kolejny referat pt. „Gospodarka leśna a ochrona środowiska” przedstawił dr. inż. Konrad Tomaszewski, Dyrektor Generalny Lasów Państwowych. Poruszane w nim kwestie dotyczyły ostatnich zmian prawnych, których celem jest uznanie, że gospodarka leśna nie narusza przepisów o ochronie przyrody i dzięki którym już nie trzeba będzie poddawać planów urządzenia lasu strategicznej ocenie oddziaływania na środowisko. Dyrektor podkreślił, że „istnieje dużo globalnych strategii i wielkich programów, których celem jest ochrona przyrody. Jednak konkretyzując je napotykamy na potężny konflikt między gospodarką leśną, a ochroną środowiska i wówczas dochodzi do absurdów. W ustawie o ochronie przyrody gospodarka leśna prowadzona na podstawie ustawy o lasach została określona jako szkodliwa. To jest przykład, że przełożenie pięknych haseł na praktykę może prowadzić do absurdu” – mówił dyrektor Tomaszewski.

Prof. dr hab. Andrzej Grzywacz, Przewodniczący ZG Polskiego Towarzystwa Leśnego

Prof. dr hab. Andrzej Grzywacz przedstawił referat nt. „Ochrona lasu a ochrona przyrody”. W ocenie Profesora przenikanie się ochrony lasu i ochrony przyrody jest wieloaspektowe, a wyspecjalizowane służby ochrony lasu w Lasach Państwowych (ZOL) obejmują swoją działalnością lasy wszystkich form własności, także wszystkie typy obszarowej ochrony przyrody. Ponadto na terenach lasów gospodarczych obowiązują zasady wypracowane w ustawie o ochronie przyrody i w rozporządzeniach wykonawczych, we współpracy z RDOŚ i samorządami wszystkich szczebli. Gwarantem prawnym ochrony przyrody w lasach jest Program ochrony przyrody, który jest integralną częścią planu urządzenia lasu i składową wielofunkcyjnej, zrównoważonej gospodarki leśnej.

Dr inż. Kazimierz Szabla, Polskie Towarzystwo Leśne

Referat pt. „W poszukiwaniu perspektywicznej koncepcji ochrony lasu” w imieniu swoim i prof. dr. hab. Andrzeja Szujeckiego wygłosił dr inż. Kazimierz Szabla, stwierdzając, że nowa koncepcja ochrony lasu powinna uwzględnić instytucję MENTORA koordynującego obecne i spodziewane działania w planowaniu hodowlanym, urządzeniowym czy też w genetyce i selekcji drzew, służące osiągnięciu głównych celów ochrony ekosystemów. Natomiast leśnictwo wielofunkcyjne powinno być oparte na wielkopowierzchniowej ochronie ekosystemów leśnych, z uwzględnieniem ich funkcji produkcyjnych i pozaprodukcyjnych.

Dr hab. Jerzy Śleszyński i prof. dr hab. Tomasz Żylicz z Uniwersytetu Warszawskiego

Na wstępie II bloku tematycznego poświęconego „Roli leśnictwa w świetle oczekiwań społecznych” dwa referaty wygłosili naukowcy z Uniwersytetu Warszawskiego: dr hab. Jerzy Śleszyński pt. „Wycena ekonomiczna i jej ograniczenia w praktyce gospodarowania” i prof. dr hab. Tomasz Żylicz pt. „Skala podaży i popytu oraz wartościowanie publicznych funkcji lasu”. Następnie goście z zagranicy przedstawili jak w ich krajach rozwiązano lub próbowano rozwiązać problemy związane z uspołecznieniem zarządzania lasami: „Nowe kierunki marketingu leśnych usług ekosystemowych” w Austrii zreferował dr Bernhard Wolfslehner, natomiast „Badanie konfliktów, propozycje rozwiązań: społeczne aspekty lasów i leśnictwa” zaprezentowała Camilla Sandström ze Szwecji.

Dr Bernhard Wolfslehner z Biura Regionalnego Europejskiego Instytutu Leśnego w Wiedniu (Austria)

Dr Bernhard Wolfslehner w swoim referacie wykazał, że są bardzo duże możliwości w wypracowaniu nowych koncepcji marketingu leśnych usług ekosystemowych, podając na przykładzie rozwiązań mających miejsce we Włoszech – wypromowanie marki regionu jako obszaru cennego dla zbieraczy grzybów oraz w Austrii – udostępnienie atrakcyjnych szlaków rowerowych, z których korzysta się za opłatą.

Camilla Sandström z Uniwersytetu w Umeå (Szwecja)

W ocenie Camilli Sandström pojawiające się konflikty w związku z prowadzeniem gospodarki leśnej nie zawsze muszą stwarzać problemy, ale mogą również stanowić bodziec pozytywnych zmian społecznych, kreować nowe pomysły oraz stanowić motywację do zarządzania zasobami przyrodniczymi.

Dr inż. Kazimierz Szabla i dr hab. Stanisław Małek

Referat pt. „Oczekiwania społeczne a cele gospodarki leśnej na przykładzie Beskidu Śląskiego i Żywieckiego” przedstawili dr inż. Kazimierz Szabla z Polskiego Towarzystwa Leśnego i dr hab. Stanisław Małek z Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Prelegenci stwierdzili, że usuwanie skutków postępującego, gwałtownego procesu rozpadu drzewostanów świerkowych naruszało interesy dużych, różnorodnych grup społecznych i generowało liczne konflikty na styku gospodarka leśna – ochrona przyrody i udostępnianie lasu. Dlatego upublicznienie zarządzania lasami poprzez uruchomienie społecznie akceptowanego „Programu dla Beskidów”, pod patronatem Ministerstwa Środowiska, okazało się przysłowiowym „strzałem w dziesiątkę”.

Dr inż. Marek Geszprych z Instytutu Gospodarki Przestrzennej i Mieszkalnictwa w Warszawie

Na zakończenie pierwszego dnia Sesji zostały wygłoszone dwa referaty z zakresu prawa leśnego: radca prawny dr inż. Marek Geszprych omówił „Wybrane problemy gospodarki leśnej w lasach niepaństwowych w świetle najnowszych zmian prawnych”, natomiast radca prawny dr hab. Ewa Czech z Uniwersytetu w Białymstoku przedstawiła „Uwarunkowania prawne gospodarki leśnej w kontekście wyzwań leśnictwa wobec zachodzących zmian w środowisku przyrodniczym i oczekiwań społecznych”.

Dr hab. Ewa Czech z Uniwersytetu w Białymstoku

Słuchacze mogli się dowiedzieć m.in. o tym, że z prawnego punktu widzenia gospodarka leśna i zrównoważona gospodarka leśna, to dwa zupełnie różne pojęcia, a PGL Lasy Państwowe nie zarządzają lasami tylko sprawują zarząd nad lasami. Okazuje się, że interpretacja zapisów prawa przez Samorządowe Kolegia Odwoławcze potrafi być różna i niejednokrotnie trzeba odwoływać się do Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, a nawet NSA.

Profesor Gerhard Oesten z Instytutu Ekonomiki Leśnictwa Uniwersytetu we Fryburgu (Niemcy)

Drugi dzień Sesji Zimowej Szkoły Leśnej i III blok tematyczny „Wyzwania wobec rozwiązań organizacyjno-funkcjonalnych i prawnych gospodarstwa leśnego” otworzył referat profesora Gerharda Oestena pt. „O formach prawnych i organizacyjnych lasów państwowych w Niemczech”. Profesor zwrócił uwagę, że ogólny kryzys, który miał miejsce w 2000 roku, powodując wysokie zadłużenia w poszczególnych krajach związkowych w Niemczech, przyczynił się do krytyki roli państwa przez społeczeństwo, że rozwój nie jest zrównoważony. Wówczas leśnicy stracili swoją mocną pozycję i w dużej mierze zostali zmuszeni do przekazania części kompetencji społeczeństwu. Z powodu wysokiego deficytu budżetowego władze Szlezwika-Holsztynu w 2005 roku rozważały nawet sprzedaż posiadanych lasów, na co społeczeństwo nie wyraziło zgody. Zmusiło to władze do wprowadzenia radyklanych zmian, co skutkowało zmianą formy prawnej z jednostki budżetowej na przedsiębiorstwo państwowe. Otworzyło to możliwości biznesowe oraz rozszerzyło kompetencje dyspozycyjne kadry zarządzającej.

Juha Mäkinen, reprezentujący Spółkę Akcyjną Metsähallitus (Finlandia)

Zmiany organizacyjne i inne wobec wyzwań gospodarki leśnej na przykładzie państwowego przedsiębiorstwa Metsähallitus przedstawił Juha Mäkinen z Finlandii. W oparciu o nowe przepisy prawa państwowe przedsiębiorstwo leśne w Finlandii działa niemal od roku, ale było to poprzedzone intensywną debatą trwającą 9 lat. W przeciwieństwie do Niemiec, problemy w Finlandii nie były natury finansowej, tylko prawno-administracyjnej. Głównym wymogiem wynikającym z prawodawstwa UE było zachowanie neutralności konkurencyjnej w organizacjach państwowych, bez nielegalnego wsparcia ze strony państwa. Państwowa firma Metsähallitus jest trzecim płatnikiem dywidendy w Finlandii, wpłacając do budżetu państwa ok. 100 mln euro rocznie.

Dr Klaus Merker, Prezydent Lasów Dolnej Saksonii (Niemcy)

„Motywy i kierunki reformy państwowego gospodarstwa leśnego – od jednostki budżetowej do przedsiębiorstwa” na przykładzie Dolnej Saksonii przedstawił dr Klaus Merker. Konieczność zmian zauważono tam już w 1990 r., gdy każde euro przychodu w gospodarce leśnej generowało 2 euro po stronie kosztów. Samo inwestowanie w środowiskowe, a więc kosztowne funkcje lasu, nie przyniosło władzom i leśnikom poparcia społecznego, obywatele Dolnej Saksonii wyrazili dezaprobatę wobec takiego działania i oczekiwali czegoś więcej. Wówczas pojawiła się nowa koncepcja, aby ekologiczne i gospodarcze funkcje lasu zostały zharmonizowane. Na początku 2005 roku Lasy Dolnej Saksonii uzyskały charakter firmy biznesowej, zaopatrzonej w stosowne instrumenty i narzędzia – powołano m.in. Radę Nadzorczą i Radę Wykonawczą. Pracownicy leśnictwa początkowo podchodzili do tych zmian bardzo sceptycznie. Zmienili zdanie, gdy coroczne straty przedsiębiorstwa leśnego rzędu 80 mln euro zredukowano do 25 mln euro rocznie. Jednym z założeń było, że nie zysk jest najważniejszy, ale aby w przyszłości firma nie przynosiła strat. Obecnie pracownicy otrzymują podwyżki oraz identyfikują się nie tylko z samą pracą, ale również z pracodawcą. Należy więc uznać, że poniesione ryzyko opłacało się, a nowa wizja i nowoczesne zasady organizacji i reguł biznesowych przyniosły sukces.

Carsten Wilke, Prezes Niemieckiego Towarzystwa Leśnego

„Zarządzanie zmianami w leśnictwie niemieckim – przekształcanie jednostek administracyjnych w państwowe przedsiębiorstwa leśne” omówił Carsten Wilke, Prezes Niemieckiego Towarzystwa Leśnego. Podobnie jak przedmówcy potwierdził konieczność śledzenia następujących zmian w otoczeniu leśnictwa tak, aby w odpowiednim czasie móc zareagować i wprowadzić konieczną reorganizację w administracji leśnej i dostosować sposób zarządzania do oczekiwań społecznych. W swoim referacie podał przykłady zmian organizacyjnych w administracji leśnej niemieckich krajów związkowych w okresie od 2000 do 2010 roku. Wraz z reorganizacją wprowadzono w życie wiele wewnętrznych zmian w zarządzaniu m.in. w zakresie sprawowania nadzoru, budżetowania i racjonalizacji kosztów.

Dr inż. Konrad Tomaszewski, Dyrektor Generalny Lasów Państwowych

Blok IV: „Ekonomiczne uwarunkowania rozwoju leśnictwa” otworzył referat wygłoszony przez dr. inż. Konrada Tomaszewskiego, Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych nt. „Kompleksowego rozwiązania problemu wartościowania nieruchomości leśnych – koncepcje projektu rozwojowego PGL Lasy Państwowe”. Projekt ma na celu opracowanie kompleksowej metodyki wartościowania nieruchomości leśnych wraz z ich częściami składowymi i funkcjonalnymi będącymi lub mającymi wejść w skład mienia zarządzanego przez PGL Lasy Państwowe oraz wdrożenie procedury ustalania wartości nieruchomości leśnych za pomocą aplikacji SILP. W prace rozwojowo-wdrożeniowe zaangażowane zostaną jednostki organizacyjne LP przy współpracy z ekspertami z placówek naukowych i jednostek badawczo-rozwojowych. Jednocześnie Dyrektor Konrad Tomaszewski przedstawił założenia „Leśnych Gospodarstw Węglowych” – nowatorskiego projektu wdrażanego przez PGL Lasy Państwowe. Projekt ten, zakrojony na szeroką skalę, jest polską propozycją w związku z realizacją Porozumienia Paryskiego i wykorzystania lasów do zmniejszenia koncentracji CO2 w atmosferze. Badania naukowe wskazują, że m.in. poprzez sadzenie odpowiednich gatunków drzew można zwiększyć zdolność lasów do pochłania dwutlenku węgla. Program pilotażowy Leśnych Gospodarstw Węglowych jest przewidziany w polskich lasach na lata 2017-2020.

W tym samym bloku drugiego dnia Sesji wygłoszono szereg interesujących referatów: dr hab. Antoni Buraczewski z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu mówił o „Majątku leśnym i jego pochodzeniu”, „Gospodarkę leśną a wolny rynek” przedstawił dr hab. Krzysztof Adamowicz z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, natomiast wyniki sondażu społecznego nt. „Marki Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe” przedstawił dr inż. Piotr Małż, leśniczy z Nadleśnictwa Maskulińskie.

Dr hab. Antoni Buraczewski z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu

Dr hab. Krzysztof Adamowicz z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu

Dr hab. Krzysztof Adamowicz w podsumowaniu swego wystąpienia stwierdził, że majątek leśny jest specyficzną kategorią ekonomiczną, wchodzi bowiem razem z majątkiem narodowym w skład bogactwa narodowego. Stanowi zatem siłę sprawczą rozwoju społeczno-gospodarczego kraju. Zasada racjonalności gospodarowania wymaga, by było one oparte na rachunku ekonomicznym i tym samym dotyczyło ekonomizacji wszystkich funkcji lasu, tj. nie tylko użyteczności materialnych, lecz także niematerialnych. Bezpłatne, niekiedy beztroskie korzystanie z pozaprodukcyjnych funkcji lasu (zasobów trudno mierzalnych), budzi niepokój o ich trwałość. Dlatego należy zintensyfikować prace nad wdrożeniem narzędzi pomiaru wartości użyteczności pozaprodukcyjnych lasu, aby majątek przyrodniczy mógł być kwantyfikowanym składnikiem bilansu.

Dr inż. Piotr Małż z Nadleśnictwa Maskulińskie

Z badań ankietowych przeprowadzonych przez Piotra Małża wynika, że marka PGL Lasy Państwowe jest dość dobrze rozpoznawalna w społeczeństwie, organizacja uważana jest za instytucję państwową o długiej tradycji, ale zarządzaną nienowocześnie. Wyniki również wskazują na to, że należy rozszerzyć ofertę edukacyjną dla studentów, natomiast podejmowane akcje edukacyjne wśrod młodzieży szkolnej, które tylko w 2014 roku kosztowały LP ok. 32,6 mln zł, nie wypełniają założonych celów. W świetle otrzymanych wyników uważa się za zasadne przeprowadzenie ewaluacji zajęć edukacyjnych prowadzonych przez PGL LP.

Ostatni, trzeci dzień Sesji otworzył referat prof. dr. hab. Stanisława Zająca z IBL i dr. inż. Artura Królickiego z RDLP w Krośnie pt. „Zakres i przedmiot mechanizmów rynkowych w państwowym gospodarstwie leśnym”.

Prof. dr hab. Stanisław Zając z Instytutu Badawczego Leśnictwa

Prof. Stanisław Zając podkreślił, że w ramach otwartego rynku również w leśnictwie obowiązują ogólnie przyjęte mechanizmy regulujące zachowania rynkowe i jego elementy składowe tj. podaż, popyt, cenę oraz równowagę rynkową. Podaż drewna jest funkcją wielkości pozyskania, bilansu zamknięcia i bilansu otwarcia oraz przychodów z innych kierunków (np. skupu). Wielkość pozyskania jest ściśle określona w planie urządzenia lasu („limitowana” prawami przyrody i zasadami trwale zrównoważonej gospodarki leśnej). Dlatego zgodnie z Zarządzeniem nr 46 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 24 października 2016 r. w sprawie sprzedaży drewna prowadzonej przez PGL LP, podstawą do określenia ilości drewna przeznaczonego do oznaczenia pod względem przyszłych nabywców na poszczególnych rynkach powinien być plan wycinki i pozyskania drewna w poszczególnych nadleśnictwach. Przepisy prawne w tym zakresie bardzo istotnie ograniczają wahania podaży drewna dostarczanego na rynek przez Lasy Państwowe.

Dr hab. Janusz Kocel z Instytutu Badawczego Leśnictwa

Referat pt. „Kategorie wyników finansowych Lasów Państwowych, zasady ich ustalania oraz przeznaczenie” przedstawili dr hab. Janusz Kocel z Instytutu Badawczego Leśnictwa i mgr inż. Andrzej Czerski z Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych. W ocenie prelegentów czynnikiem decydującym o wyniku finansowym nadleśnictw (o zysku lub stracie netto) są przede wszystkim wielkość popytu na drewno oraz ceny sprzedaży drewna. Analiza wyników finansowych nadleśnictw o największej zyskowności czy deficytowości w latach 2012-2016 wskazuje na potrzebę indywidualnego podejścia do rozpoznania przyczyn wpływających na sytuację finansową każdej takiej jednostki. W odróżnieniu od firm działających w gospodarce rynkowej, wynik finansowy jednostki organizacyjnej Lasów Państwowych nie jest pochodną suwerennych decyzji kierownictwa jednostki podejmowanych na własne ryzyko, na własny koszt i we własnym zakresie. Jednostki organizacyjne Lasów Państwowych łączy bowiem wspólny system finansowy, w którym niejednokrotnie „ratunkową rolę” spełnia fundusz leśny. Zysk netto uzyskiwany przez jednostki organizacyjne Lasów Państwowych może być przeznaczany na nagrody dla pracowników, zasilenie ZFŚS, cele społecznie użyteczne oraz kapitał zasobów LP. W latach 2012-2015 w ponad 90% zysk netto był przeznaczany na zasilenie kapitału zasobów LP, zaś nie przeznaczono żadnych środków z tego źródła finansowania na nagrody dla pracowników.

Dr inż. Piotr Gołos, zastępca dyrektora IBL ds. ekonomicznych i mgr inż. Piotr Słoka, leśniczy z Nadleśnictwa Barycz

Kolejny referat pt. „Rola i znaczenie gospodarki leśnej w rozwoju lokalnym i regionalnym” przedstawili dr inż. Piotr Gołos i mgr inż. Piotr Słoka, którzy w podsumowaniu zaproponowali szereg wniosków dotyczących zmian w ustawie o lasach, jak i współpracy Lasów Państwowych z jednostkami samorządu terytorialnego.

Dr Lyubov Andrushko z Politechniki Świętokrzyskiej

Dr Lyubov Andrushko w swoim referacie pt. „Rozwój wskaźników zrównoważonej gospodarki leśnej dla potrzeb bioekonomii” zwróciła uwagę na to, aby poprzez organy zarządzające kształtować świadomość społeczną oraz motywować i zachęcać społeczeństwo do udziału w podejmowaniu działań związanych z polepszeniem jakości środowiska naturalnego. Podkreśliła, że tylko systemowe podejście w dziedzinie racjonalności wykorzystywania zasobów naturalnych gwarantuje zmniejszenie ryzyka gospodarczego i ekologicznego.

Dr hab. Jarosław Lasota z Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie

Ostatnim, zamykającym tegoroczną Sesję ZSL, był referat pt. „Wzorce drzewostanów Beskidu Śląskiego oraz Żywieckiego na tle warunków siedliskowych” wygłoszony przez dr. hab. Jarosława Lasotę z Zakładu Gleboznawstwa Leśnego Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Zespół autorów w wyniku przeprowadzonych badań potwierdził konieczność kontynuowania przebudowy ogromnych połaci drzewostanów świerkowych w górach i na terenach podgórskich na drzewostany zgodne z warunkami siedliskowymi. Tylko znajomość składu gatunkowego naturalnych drzewostanów w konkretnych warunkach siedliskowych może stanowić swoisty wzorzec, do którego dążyć należy w procesie przebudowy drzewostanów siedliskowo niezgodnych.

Dr inż. Adam Kaliszewski z Instytutu Badawczego Leśnictwa

Wnioski z trzydniowych obrad przedstawił dr inż. Adam Kaliszewski z Instytutu Badawczego Leśnictwa, członek Komitetu Organizacyjnego IX Sesji Szkoły. Krótkiego podsumowania dziewięciu edycji Zimowej Szkoły Leśnej dokonał dyrektor IBL, dr hab. Janusz Czerepko, który jednocześnie zachęcił zebranych do przesyłania wniosków i spostrzeżeń na temat tegorocznej Sesji, jak również propozycji tematyki przyszłorocznej, 10. edycji Szkoły. Dyrektor z satysfakcją podkreślił, że łącznie we wszystkich sesjach ZSL, które odbyły się w latach 2009-2017 udział wzięło ponad 2 300 słuchaczy.

Dr inż. Krzysztof Janeczko, Zastępca Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych ds. Gospodarki Finansowej oraz Gospodarowania Zasobami Majątkowymi

Głos w imieniu współorganizatora Szkoły zabrał dr inż. Krzysztof Janeczko, Zastępca Dyrektora Generalnego LP ds. Gospodarki Finansowej oraz Gospodarowania Zasobami Majątkowymi. Serdecznie podziękował wszystkim wygłaszającym referaty oraz słuchaczom tegorocznej Sesji ZSL, jak i zadeklarował wsparcie Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych w organizacji przyszłorocznej Sesji Zimowej Szkoły Leśnej.

Podczas wizyty w siedzibie IBL goście Zimowej Szkoły Leśnej mieli okazję obejrzeć Salę Historii Instytutu Badawczego Leśnictwa oraz wystawę zdjęć VII edycji Konkursu fotograficznego pt. „Las jakiego nie znamy”.

Zapraszamy do zapoznania się z prezentacjami referatów wygłoszonych podczas tegorocznej Zimowej Szkoły Leśnej (PDF) zamieszczonymi na stronie pod adresem http://www.zsl.ibles.pl/program_IX.html oraz obejrzenia zdjęć w FOTOGALERII.

Uprzejmie informujemy, że do końca kwietnia br. można zgłaszać uwagi do wniosków z Sesji oraz nadsyłać własne propozycje, do czego zachęcamy wszystkich uczestników.

Opracowanie: mgr inż. Artur Sawicki

Zdjęcia: Artur Sawicki, Leszek Kruczek

Informacja Naukowa i Promocja