Ryzyko uszkodzenia drzewostanów przez wiatr w Beskidzie Żywieckim

Opis projektu

Pracowniy naukowi Zakładu Zarządzania Zasobami Leśnymi IBL opracowali dla lasów nizinnych metodę oceny ryzyka uszkodzenia drzewostanów od wiatru (Metoda określania ryzyka uszkodzenia drzewostanu przez wiatr, Leśne Prace Badawcze, 2010, Vol. 71: 165–173). W metodzie tej ryzyko określa się dla każdego drzewostanu nadleśnictwa w skali od 0 do 3 na podstawie opracowanego wzoru empirycznego. Wzór ujmuje następujące cechy drzewostanu: średnią wysokość gatunku głównego i jego wiek, skład gatunkowy drzewostanu, odwrotność smukłości gatunku głównego, zadrzewienie. Otrzymany wynik podlega korekcie, uwzględniającej typ siedliskowy lasu oraz region kraju, w którym położone jest analizowane nadleśnictwo.

Zastosowanie metody w określonym nadleśnictwie wymaga informacji o każdym drzewostanie, zawartych w bazie Systemu Informatycznego Lasów Państwowych – SILP. Przed rozpoczęciem badań należy jednak przeprowadzić aktualizację danych, ich sprawdzenie i ewentualną korektę. Otrzymane wyniki integruje się z leśną mapą numeryczną (LMN) w celu przeprowadzenia analiz przestrzennych. W zastosowaniu do lasów górskich, precyzyjna ocena ryzyka uszkodzenia drzewostanów, wymaga uwzględnienia elementów charakteryzujących rzeźbę terenu. Informacja na ich temat pochodzić będzie z numerycznego modelu terenu. Analizie podlegać będzie wpływ wysokości nad poziomem morza, wysokości względnej, wystawy i nachylenia stoku na ryzyko uszkodzenia pojedynczych drzewostanów. Skorygowane wyniki dla terenów górskich, po naniesieniu na mapę numeryczną, pozwolą na przeprowadzenie analizy przestrzennego układu drzewostanów i dodatkowej korekty oceny ryzyka ich uszkodzenia, uwzględniającej sąsiedztwo drzewostanów (otwarte na działanie wiatru ściany lasu, grupy drzewostanów o wysokim ryzyku uszkodzenia).

Cele projektu

Projekt ma na celu określenie ryzyka uszkodzenia drzewostanów przez wiatr na podstawie rzeźby terenu i przestrzennego rozmieszczenia drzewostanów. Wyznaczenie tego ryzyka dla każdego drzewostanu w dalszej perspektywie prowadzi do optymalizacji kolejności działań z zakresu urządzania i hodowli lasu, zmierzających do obniżenia zagrożenia drzewostanów i tym samym zwiększenia stabilności ekosystemu leśnego.

Badania były prowadzone na terenie lasów zarządzanych przez wybrane nadleśnictwa Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i to te nadleśnictwa wykorzystają wyniki badań. Opracowaną metodę można będzie zastosować do innych lasów w regionie (lasów położonych na terenie parków narodowych, lasów prywatnych) oraz, po kalibracji modelu, w innych częściach kraju.

Charakterystyka projektu

Projekt ma charakter naukowy oraz aplikacyjny.

Zakres uczestnictwa IBL

Projekt jest realizowany przez pracowników Zakładu Zarządzania Zasobami Leśnymi IBL.

Wykonawcy projektu

• Mgr inż. Marcin Mionskowski – Kierownik projektu

Partnerzy