Zastosowanie testów biochemicznych do oceny żyzności siedlisk leśnych w wybranych rezerwatach cisa pospolitego

Opis projektu

Właściwe określenie typu siedliskowego lasu, jego zasobności i potencjalnej zdolności produkcyjnej, pozwala na optymalny dobór składu gatunkowego drzew, co wpływa na prawidłowy przebieg procesów glebowych, a tym samym zapobiega degradacji siedlisk.

Wcześniejsze badania przeprowadzone w siedliskach Bśw i BMśw wykazały wyraźny związek aktywności biochemicznej gleb z żyznością siedlisk, natomiast okazały się nieadekwatne do jakości siedlisk LMśw i Lśw. Z danych literaturowych wynika, że problem ten dotyczy zwłaszcza odróżniania siedlisk borów mieszanych od lasów mieszanych na glebach bielicoziemnych. Być może źródłem tej niezgodności jest zbyt schematyczne wyróżnianie typów siedliskowych lasu na podstawie typu i podtypu gleby, bez wnikliwej oceny jej właściwości biochemicznych. Do badań zostały wybrane powierzchnie w siedliskach nizinnych i wyżynnych Bśw i BMśw oraz Lśw.

Ocena jakości gleb badanych powierzchni dokonana była na podstawie wyników analiz chemicznych oraz pomiarów aktywności enzymatycznej w warstwach organicznych oraz w górnych poziomach mineralnych. W ramach analiz chemicznych gleb wykonane zostały oznaczenia zawartości węgla organicznego, całkowitego azotu i przyswajalnych form makroskładników, pH, kwasowości hydrolitycznej, pojemności kompleksu sorpcyjnego i stopnia jego wysycenia zasadami. Badania biochemiczne obejmowały pomiary aktywności wybranych enzymów glebowych: ureazy, asparaginazy, fosfatazy kwaśnej, dehydrogenaz.

Wyniki wykonanych badań będą wykorzystane do opracowania wskaźnika żyzności gleb określającego jakość siedlisk i przedstawiony jako liczba reprezentująca kilka właściwości chemicznych i biologicznych gleby.

Cele projektu

Celami projektu było:

– wyznaczenie zestawu właściwości chemicznych i biologicznych gleb, które najlepiej wyróżniają typy siedlisk klasyfikowanych wcześniej według wskaźników roślinnych,

– opracowanie biochemicznego wskaźnika żyzności siedlisk,

– określenie możliwości wykorzystania aktywności biochemicznej gleb w diagnostyce typów siedliskowych lasu.

Wykonane, w ramach realizacji, testy biochemiczne dadzą możliwość miarodajnej oceny stanu badanych siedlisk leśnych jak i na bardziej wiarygodne prognozowanie wpływu czynników naturalnych i antropogenicznych na rozwój ekosystemu leśnego. Opracowany w proponowanej pracy wskaźnik żyzności gleb może mieć zastosowanie w szczegółowej diagnostyce stanu siedlisk leśnych a także być uzupełnieniem stosowanych w praktyce leśnej badań chemicznych gleb i przyczyni się do lepszego charakteryzowania typów siedliskowych lasu i w monitorowaniu zmieniającego się stanu gleby.

Charakterystyka projektu

Projekt ma charakter naukowy oraz aplikacyjny.

Zakres uczestnictwa IBL

Projekt jest realizowany przez pracowników Zakładu Ekologii Lasu IBL.

Wykonawcy projektu

• Dr Grażyna Olszowska – Kierownik projektu

Partnerzy